Özet
Arap Baharı adı verilen ve son beş yıllık zaman diliminde Kuzey Afrika ve Orta
Doğu siyasetinde köklü değişimlere neden olan halk hareketlerinin, 2011 yılında
Türkiye’nin güney komşusu Suriye’yi de etkisi altına alması sonrasında, savaştan
kaçan 2 milyon (2011 – 2015 yılları arasında yaklaşık rakamdır) Suriyeli Türkiye’ye
sığınmış durumdadır. Türkiye’nin son yıllarda karşılaştığı en büyük kitlesel sığınma
dalgası olan bu nüfus hareketi, dikkatleri Türkiye’nin iltica ve göç politikasına,
bu politikanın Avrupa Birliği üyelik sürecindeki gelişimine ve yaklaşık 60 yıldır
uygulanmaya devam eden “coğrafi kısıtlama” kavramına çekmiştir. Bu çalışma;
Türkiye’nin iltica ve göç alanında yeni geliştirilen mevzuatını, coğrafi kısıtlama
uygulaması bakış açısıyla değerlendirme iddiasını taşımakta ve bu değerlendirmeyi
yaparken, Türkiye’nin bu konuda öne sürdüğü gerekçelerle birlikte mevcut durum,
karşılaştırmalı olarak dikkate alınmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Coğrafi Çekince, Coğrafi Kısıtlama, Mülteci, Şartlı Mülteci, İltica
ve Göç, Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu
