Özet
Küreselleşmenin insani boyutu olarak adlandırılan göçün devletlerin kültür,
ekonomi ve siyasetlerinin üzerinde geniş etkileri bulunmaktadır. Küreselleşme ile
beraber dünyadaki göç hareketleri yoğunlaşmış, hem yasal göç hem yasadışı göç
hem de iltica hareketlerinin sayısı büyük rakamlara ulaşıp daha çok ülkeyi kapsar
duruma gelmiştir. İkinci Dünya Savaşı’nın ardından, ortak ekonomik politikalar
gerçekleştirmek amacıyla başlayıp gittikçe siyasi bir oluşuma doğru hareket etmekte
olan Avrupa Birliği’nin yüz yüze kaldığı en önemli sorunlardan bir tanesi de Birlik
topraklarına dışarıdan yönelen göçtür. Gerek tarihi gerekse coğrafi konumu itibarı
ile bir göç kavşağında yer alan bir ülke olarak görülen Türkiye ise 2000’li yıllara
kadar kapsamlı bir göç politikası oluşturamamıştır. Bu çalışmada Avrupa Birliği’nin
ve Türkiye’nin göç politikalarında kat ettikleri yol tarihsel arka plan ışığında ele
alınacaktır. Bununla beraber, AB’ye tam üyelik sürecinin etkisine rağmen, Türkiye’nin
de uzun vadeli gelişmeleri inceleyerek gerekli politikaları oluşturabilecek bir ulusal
göç stratejisi hazırlayamaması sorununa değinilip, söz konusu durumun altında
yatan sebepler anlaşılmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler: Göç, Avrupa Birliği, Göç Politikaları, Türkiye, AB-Türkiye
İlişkileri.
