
Özet
İslâm medeniyetinin önemli kurumlarından biri cami/mescidlerdir. İbadet dışında
da pek çok amaca hizmet eden camiler, bu dinin kurucusu olan Hz. Muhammed
tarafından ilk kez hicreti müteakip Kuba ve Medine’de inşa edildi. Başlangıçta
“mescid” adıyla anılan bu mabedler, zaman içinde özellikle Cuma namazlarının
kılınmasına imkân verecek şekilde camiye dönüşmüştür. Camilerde görev yapan
imamlar da peygamberlerine varis olduklarını düşünerek bu görevi tarih boyunca
en güzel biçimde yerine getirmeye çalışmışlardır. Osmanlı dönemi boyunca
müslümanlara ibadet etme konusunda hizmet veren imamlar, toplumun en
güvenilir kişileri sayılmaları sebebiyle namaz dışında da değişik sorumluluklar
üstlenmişlerdir. İçinde bulundukları mahallenin pek çok ihtiyacını gideren,
sorunlarına çözüm bulan imamlar, yüzyıllarca günümüzdeki muhtardan beklenen
hizmetleri de yerine getirmişlerdir. Tanzimat dönemine kadar performansları
oldukça yüksek olan imamlar, görev yaptıkları mahallede yaşayanların çoğunun
doğumundan ölümüne kadar sürekli yanlarında olduğu için aileden biri gibi telakki
edilmişlerdir.
Anahtar Kelimeler: Osmanlı, Mahalle, Cami, İmam, Din Görevlisi